PERSOALAN TAKDIR

Salam Wasilah Ukhuwah Fillah

Terlalu banyak ayat al-Quran yang merakamkan perihal kaitan antara kepercayaan kepada takdir (Qodak dan Qadar) dengan darjat keimanan seseorang hamba-Nya kepada Yang Maha Khaliq. Malangnya, peringatan demi peringatan yang kita dengari sekadar alunan tiada erti persis masuk telinga kanan, keluar telinga kiri. Maka tidak hairanlah jika kita sering terdengar dialog seumpama ini.

“Takdir terletak di hujung usaha.” Petikan dialog novel Ayat-ayat Cinta.

“Mengapalah Tuhan mendatangkan musibah dan malapetaka kepada aku. Apa dosaku?”

“Kalau Tuhan dah tulis saya jadi jahat, apa saya boleh buat. Buat apa pun tak akan jadi baik”.

Kefahaman kepada Qodak dan Qadar sangat lemah dalam kalangan masyarakat, yang kemudian melahirkan generasi yang berani mengeluarkan kata-kata bersulam nista begini. Asas sangat rapuh, pedoman hilang tanpa suluh.

Tidak dinafikan masyarakat mengatakan bahawa ketentuan Tuhan itu adalah pada individu, sedangkan sepatutnya kepada ciri-ciri. Memang Allah menentukan segalanya, tetapi kadar sesuatu itu yang ditentukannya bukan pada individu. Terpulang pada individu memilih kadar mana kejahatan atau keburukan yang akan dipraktikkannya! Literalnya, takdir adalah perkatan Melayu yang datang dari perkataan Arab. Qa Da Ra ialah kata asasnya yang membawa makna telah “mengkadarkan atau telah menetapkan piawaian atau ciri-ciri sesuatu berlaku”. Penambahan ta pada perkataan Arab menandakan dari perbuatan yang telah lepas menjadi kepada perbuatan yang sedang berlaku. Bermakna Allah sentiasa menguatkuasakan kadar-kadar yang telah ditetapkan sejak Azali.

Mengatakan bahawa segala yang berlaku hanya bergantung sepenuhnya kepada usaha kita, kalau silap ditafsir mungkin menjadikan kita Kaum Qadariah, iaitu yang mengatakan bahawa segalanya bergantung kepada usaha dan kudrat kita. Macam Pendeta Za’ba! Sebaliknya orang yang memulangkan segalanya kepada nasib, akan tergolong di dalam Kaum Jabariah. Maka bagaimanakah untuk berada dalam golongan pertengahan? Salafi? Wahabi? ABIM? Tarekat? JIM? Arqam? Ayah Pin? Rasul Melayu? – bukan jawapannya. Kita tunggu jawapan daripada ustaz-ustaz yang bertauliah, kerana sekarang ini tanpa tauliah bertulis susah juga nak komen. Silap hari bulan jadi macam Dr. Asri!